بررسی نقش رویدادهای استرس زای زندگی و روش های مقابله با عود ptsd در نمونه ای از جانبازان جنگ تحمیلی (کرمانشاه، ۱۳۸۰)

هدف این پژوهش تعیین رابطه بین رویدادهای استرس زای زندگی و روش های مقابله ای با عود اختلال های استرسی پس از ضربه در گروهی از جانبازان می باشد. در این پژوهش 100 جانباز ، 50 جانباز با عود اختلال استرسی پس از ضربه و 50 جانباز بدون عود، به روش غیراحتمالی برحسب مشخصه های تقریباً همانند برگزیده شدند، و با استفاده از پرسشنامه رویدادهای اساسی زندگی و پرسشنامه راه های مقابله ای مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل یافته ها از آزمون t استفاده شد. نتایج نشان داد که جانبازان با عود ptsd ، نسبت به جانبازان بدون عود، رویدادهای استرس زای بیشتری را تجربه کردند [t (98)= 39.6, p < 0.001] و از نظر استفاده از روش های مقابله ای با یکدیگر تفاوت آمــاری معنی داری دارنـد [t(98)= 7.2, p < 0.001] . از نــظر مقابله، گروه جانبــازان با عود ptsd بیشتر از روش مقابـله ای گریز – اجتناب استفاده می کنند. یافته ها همگی با ساخت نظری لازاروس و فولکمن هم خوان است . به نظر می رسد که مقابله با رویدادهای استرس زای شخصی، به علت عدم حمایت دیگران، دشوار باشد و همین امر سبب تسریع دوره های عود شود.